Pierwsza edycja budżetu obywatelskiego na pewno źle się zapisze w pamięci mieszkańców os. Piaski Nowe. Wśród 18 dzielnic krakowskich, tylko Dzielnica XI dysponowała ostatecznie 4, a nie 5, zadaniami lokalnymi. W tym przypadku urzędnicy pokazali, co jest dla nich najważniejsze, a budżet obywatelski to jakby zabawa, festyn na pokaz. Ssamozachwyt urzędników towarzyszył także pod czas szkoleń. Wszędzie podkreślano propagandowo i paternalistycznie (a może protekcjonalnie), że to forma obywatelskiej edukacji. Wydaje się, że edukować to trzeba by w pierwszym rzędzie urzędników, którzy nie znają i nie szanują zasad działania i pracy samorządu lokalnego, przez co interes mieszkańców przegrywa z interesem deweloperów.
Sposób wprowadzenia budżetu obywatelskiego w Krakowie kojarzy się z rzuceniem kiełbasy wyborczej, a raczej jej skórki, bo 4,5 mln zł w skali budżetu miasta stanowi zaledwie jego promil. Tymczasem na realizację wszystkich zadań trzeba by ponad 78 mln zł. Niektóre zgłoszone przez mieszkańców zadania (elementarne, podstawowe) pokazują, że urzędnicy nie wiedzą, co można i należy w naszym mieście robić, a przecież to należy do ich obowiązków. Radni dzielnicowi, którym raczej ogranicza się środki, na ogół dobrze znają zgłoszone postulaty i chętnie by je realizowali w ramach własnych zadań, gdyby było tylko za co.
W zeszłym roku w ramach projektu „Dzielnice się liczą” pilotażowy budżet obywatelski był realizowany w czterech dzielnicach. Teraz 2,7 mln zł z budżetu obywatelskiego będzie przeznaczone na zadania o charakterze ogólnomiejskim, a 1,8 mln zł na zadania dzielnicowe. Każda z 18 dzielnic dostanie pulę 100 tys. zł.
Na organizację tego programu wydano ponad 302 tys. zł, co jest jakimś kolejnym krakowskim rekordem. Widoczny był przerost formy nad treścią i zbiurokratyzowanie procedur głosowania, Radnych dzielnicowych potraktowano jak frajerów, którzy pracowali bez dodatkowych diet, a trzeba pamiętać, że radni miasta jakiś czas temu w ramach pokazowych oszczędności… obcięli w dzielnicach diety o ok. 20 proc.
Takie są kulisy pierwszej edycji budżetu obywatelskiego. Trzeba mieć nadzieję, że wzorem innych miast następne będą bardziej udane.
Jarosław Kajdański
Znalezienie pracy i wymarzonego mieszkania, wychowanie dzieci – to główne, choć nie jedyne, wyzwania dla młodych ludzi, rozpoczynających życie „na swoim”. Zapytaliśmy o nie kilka rodzin z naszego rejonu.
Czytaj więcej
ANNA BLASCHKE z wykształcenia jest biologiem i wuefistą. Obok pracy zawodowej od lat realizuje się jako poetka (ma na swym koncie tomiki poetyckie „Szybkie sny” i „Gdzie ta sukienka?”) oraz autorka tekstów dramatycznych i prozatorskich. Jest też współzałożycielką Niezależnej Grupy Teatralnej „Porfirion”, a ostatnio współtwórczynią „Kabaretu śmieszącego od jutra”. Pracowała w Szkole Podstawowej nr 149 i Gimnazjum nr 28 na Kurdwanowie, gdzie zamieszkała z rodziną po przeprowadzce do Krakowa. Prywatnie od 40 lat jest żoną (tego samego mężczyzny!), matką oraz babcią wnucząt mieszkających w Polsce i Irlandii. Czytaj więcej
Nasza koleżanka redakcyjna ELŻBIETA ĆWIK zbiera wyróżnienia za swoje wyjątkowe zdjęcia. Serdecznie gratulujemy i pytamy: jak to się robi?
„Żeby dzieci szły gęsiego do MDK–u Gałczyńskiego”
W pawilonie przy ul. Beskidzkiej 30, piątej z kolei lokalizacji Młodzieżowego Domu Kultury im. K.I. Gałczyńskiego, rozmawiam z dyrektorką tej placówki oświatowej panią TERESĄ GRZYBOWSKĄ. Czytaj więcej
Pisze doktorat, pasjonuje się radiem, nurkuje – a to tylko niektóre z aktywności PAWŁA ROZMUSA. Niepełnosprawność fizyczna nie przeszkadza mu żyć pełnią życia, stara się też zbyt często nie korzystać z przywilejów, jakie mogłaby mu ona zapewnić.
Z początkiem sierpnia ruszył remont torowiska przy pl. Boh. Getta, prace mają potrwać co najmniej do 10 października.
Powodem była degradacja szyn, która zmuszała do ograniczenia prędkości nawet do 5 km/h. Nie pomogła doraźna metoda „napawania szyn”, która miała być hitem ubiegłego roku.