Byłem zdziwiony, gdy się dowiedziałem, że w Krakowie nie wiedziano, iż Stanisław Szembek tu mieszkał
– Bonarka to był uroczy dworek z okazałym parkiem, ze stawami. W tym miejscu Stanisławowi Szembekowi czas upływał na malowaniu i przyjmowaniu gości – opowiada JACEK MALKOWSKI, autor książki pt. „Nasz Monachijczyk. Życie i twórczość Stanisława hr. Szembeka 1849-1891”. Czytaj dalej
Kolejny katalog zbiorów muzealnych
W zbiorach Muzeum Krakowa znajduje się interesująca i cenna kolekcja zegarów domowych. Jej trzon stanowi zbiór 198 zegarów, które zgromadził znany krakowski kolekcjoner Władysław Miodoński. Po jego śmierci w 1972 spadkobiercy przekazali kolekcję, w większości w formie daru, Muzeum Krakowa. Początkowo kolekcja prezentowana była w Kamienicy Krauzowskiej przy ul. św. Jana. Dziś można ją podziwiać w Kamienicy Hipolitów przy pl. Mariackim 3. Czytaj dalej
Przez kilka lat z Elżbietą Błażewską pracowałyśmy, biurko w biurko, w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tak więc Ela, była nie tylko zaprzyjaźnioną sąsiadką z Kozłówka, ale i dzieliła ze mną pasję i miłość do tego niezwykłego miejsca, jakim bez wątpienia jest Collegium Maius. Kiedy, w połowie lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku zjawiłam się w tych szacownych murach, jako świeżo przyjęta (przez profesora Karola Estreichera, ówczesnego kierownika muzeum) pracownica, z wielką niestałością, spłoszona, niemalże przestraszona i niewierząca w swoje możliwości – no bo czy w ogóle „się nadam” i zostanę zaakceptowana? – przekraczałam te progi, to właśnie ona, Elżbieta, pierwsza – jestem pewna, że na zachętę – przesłała mi przyjazny, promienny i dobry uśmiech. Czytaj dalej
25 lutego w w Kamienicy Hipolitów odbyło się spotkanie promujące katalog zegarów domowych w zbiorach Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, dzieło życia śp. ELŻBIETY BŁAŻEWSKIEJ. Czytaj dalej
W poprzednim numerze „Wiadomości” przybliżaliśmy naszym czytelnikom specyfikę pracy w korporacji („Krótki przewodnik po korpoświecie”). Tym razem, dla odmiany, postaramy się odpowiedzieć na pytanie, jakie alternatywy czekają na tych, którzy stwierdzili, że korporacyjny świat to jednak nie ich bajka. Czytaj dalej
SPOTKANIE. Znamy się od lat, a tak jakbyśmy się znali całe życie. Charakterystyczna sylwetka, pod klasycznym borsalino siwe, rozwiane włosy, które pewnie dały tytuł jego pierwszemu teatrowi „Białe skrzydła”, a od lat jest „Nikoli”. Niedawno świętował 25-lecie, teraz zbliża się 30-lecie. Jak ten czas leci, my spotykamy się najczęściej w przelocie, jakoś nie ma czasu na dłużej, ale zawsze pozostaje wrażenie… Sławny mim, twórca teatru, nauczyciel i mistrz: Mikołaj Wiepriew. Rosjanin z urodzenia, krakowianin z zamieszkania, artysta świata, bo język jego sztuk jest uniwersalny. Mieszkamy na sąsiednich osiedlach, rozpoznajemy się z daleka, rozstawiamy ramiona, serdeczny uścisk, krótkie komunikaty o tym co słychać, nadajemy na jednej fali. Jego uśmiech, energia, pogoda ducha zostają we mnie na długo. Czytaj dalej
Targety, dedlajny, asapy, wyścig szczurów i wszechobecne procedury – to wbrew pozorom nie zapowiedź amerykańskiego serialu, a codzienność tysięcy pracowników korporacji. Specjalnie dla naszych Czytelników przybliżamy kulisy tej specyficznej rzeczywistości i zdradzamy, czy warto stać się jej częścią. Czytaj dalej