KTO DAJE. Kiedyś przejąłem się tabliczką w kościele, że kto śpiewa, ten po dwakroć się modli. Sporo w życiu miałem takich sytuacji rodzinnych i osobistych, że śpiewałem ile się dało. Czy pomogło? – wierzę, że tak. Mówi się też, że kto od razu daje (odpowiada, udziela pomocy), ten po dwakroć daje. I tu jest inaczej, tu natrafia się na… różnoraką władzę. Są tacy, którzy celebrują udzielenie odpowiedzi, namaszczają swoją osobę i swój czas – każą czekać. Czekanie, szczególnie w wydaniu wschodnim, np. rosyjskim, może być torturą samą w sobie. Udzielenie odpowiedzi, może być w końcu ulgą dla upokorzonego, upodlonego w czekaniu, nawet jeśli jest to odpowiedź negatywna. Praktyka życiowa pokazuje jednak, że dawanie z ociąganiem, z łaski – jest paradoksalnie bardziej cenione, a na pewno bardziej szanowany jest ten, kto tak postępuje. Jest to szacunek zaprawiony lękiem. Pomieszanie tego, że władza ma służyć, jest stare jak świat. Władza nie służy, władza daje, a właściwie rozdaje, to, co zebrała od innych. Jej reprezentantom wydaje, że są pierwszymi. Zbyt często zapominają, że w ostatecznym rozrachunku mogą być ostatnimi… Czytaj więcej →

POLITYKA SMOGU. (Uwaga; tekst niepoprawny politycznie)… Wstyd, wstyd, wstyd (shame, Scham, стыд), swąd na każdym kroku – żyć się w tym kraju nie da. Polski smród wciska się wszędzie, jest go coraz więcej. Nie ma czym oddychać, umierają dzieci, matki, chorzy i starzy – wołamy ratunku! Niech nam z pomocą przyjdzie gaz z importu, w nim nadzieja… Polityka smogu skierowana jest wprost we właścicieli domów, którzy mają likwidować paleniska i wprowadzać termoizolację. KAS-y, PAS-y itp. już uzbroiły urzędy w listy firm, oferujących swoje antysmogowe usługi. Tak właściwie, to powinienem zatytułować ten felieton „Obwiniam władze województwa i miasto Kraków”. O m.in.: 1. Brak rzetelnej i pełnej informacji o źródłach i przyczynach zanieczyszczeń powietrza. 2. Poddanie się jednej narracji, stymulowanej szeroko zakrojoną kampanią, co prowadzi do propagandy i manipulacji, także przy podejmowaniu decyzji administracyjnych. 3. Nieudostępnianie danych dotyczących zanieczyszczeń przemysłowych, tworzących wysoką emisję, co nosi znamiona wybiórczej ochrony sprawców zanieczyszczeń. 4. Pomieszanie informacji, gdzie toksyczne spalanie śmieci i odpadów węglowych przepisano na zakaz palenia węglem, a nawet drewnem. 5. Nieuwzględnienie danych o możliwości wykorzystania elektrofiltrów na paleniska węglowe. 6. Brak działań na rzecz obniżenia cen gazu. 7. Brak podjęcia działań systemowych na rzecz uzdatniania węgla pn. błękitny węgiel. 8. Brak kompleksowych działań na rzecz intensywnej rozbudowy sieci MPEC, szczególnie w obrębach zabudowy jednorodzinnej, brak skutecznych starań o pozyskanie środków rządowych i unijnych w tym zakresie. 9. Skomasowaną, intensywną zabudowę korytarzy przewietrzających miasto, które naturalnie przebiegają wzdłuż cieków wodnych. (Uważam, że miasto w ramach walki ze smogiem powinno bronić mieszkańców przed zabudową nawet na drodze sądowej. Tymczasem prowadzi się politykę zagęszczania zabudowy, aby „oszczędzić na infrastrukturze”, ale efektem są wymierne korzyści dla inwestorów). 10. Kunktatorstwo przy procedowaniu i uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.
11. Pozoranctwo przy prowadzeniu konsultacji społecznych, których efektem jest z góry założony plan pod pretekstem przestrzegania zaleceń i procedur. 12. Niewykorzystanie potencjału krakowskich uczelni i placówek naukowych, lecz oddanie sprawy w ręce lobbystów i polityków. Smród bije z tego smogu! Czytaj więcej →