Trwa rozruch technologiczny Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów, potocznie zwanego spalarnią śmieci. Ciekawa bryła zewnętrzna kryje najnowocześniejsze technologie, dzięki którym proces technologiczny jest w pełni bezpieczny dla środowiska i okolicznych mieszkańców.
Wytyczne Unii Europejskiej nakładają na kraje i miasta konkretne wymagania co do gospodarowania odpadami komunalnymi. Mowa w nich jest o systemie segregacji śmieci, odzyskiwaniu surowców wtórnych i w konsekwencji o ograniczaniu ilości odpadów trafiających na wysypiska.
lany w Krakowie od wielu lat. Istotnymi jego elementami są Punkty Selektywnego Zbierania Odpadów, czyli tzw. Lamusownia przy ul. Nowohuckiej i zakład przy ul. Krzemienieckiej. Powstanie spalarni przy ul. Jerzego Giedroycia pozwoli na wyeliminowanie problemu składowania odpadów komunalnych powstających w Krakowie i zamknięcie w przyszłości wysypiska Barycz.
Bez zapachów i pyłów
Do spalarni trafiają zmieszane odpady komunalne, z których mieszkańcy wcześniej wyodrębnili użyteczne surowce wtórne (m.in. papier, tworzywa sztuczne, metale, szkło). Dodatkowo, przed podaniem do pieca, odpady są dwukrotnie przeglądane w spalarni, by wychwycić wszelkie rzeczy mogące być zagrożeniem dla instalacji, np. pojemniki po dezodorantach, opakowania po chemikaliach itp.
Obiekt wyposażony jest w dwie, niezależne linie technologiczne, pozwalające na utylizację 14,1 tony odpadów na godzinę na każdej z nich.
Odpady wyładowywane są w hali rozładunkowej do bunkra, czyli żelbetowego zbiornika na śmieci o pojemności zapewniającej zapas odpadów na 5 dni. Tutaj śmieci są mieszane, by paliwo podawane na ruszt, dla lepszej efektywności procesu spalania, było jednorodne.
We wspomnianych pomieszczeniach zainstalowano system zasysania powietrza, który pozwala uniknąć przedostawania się na zewnątrz nieprzyjemnych zapachów i pyłów. Jest też system ochrony przeciwpożarowej (w tym m.in. kamery termowizyjne monitorujące odpady w bunkrze) oraz instalacja odwodnienia i odprowadzenia ścieków z odpadów magazynowanych w bunkrze.
Wymieszane w bunkrze odpady są transportowane do lejów zasypowych, skąd pod własnym ciężarem opadają do szybu załadowczego. Jest to tymczasowy magazyn zasilający ruszt, na którym są spalane odpady. Specjalny podajnik zlokalizowany na końcu szybu zapewnia odpowiednie dozowanie i rozłożenie odpadów na ruszcie. W sytuacji, gdyby na ruszcie znalazła się partia odpadów o niskiej wartości opałowej i temperatura obniżyła się poniżej 850 st. C, automatycznie uruchomią się zasilane olejem opałowym palniki rozruchowo-wspomagające.
W efekcie procesu spalania powstają popiół paleniskowy i żużel, których masa stanowi ok. 25 proc. spalanych odpadów. Żużel może być wykorzystywany jako podbudowa przy budowie dróg, a popiół zagospodarowywany do różnych celów. Obecnie trwa postępowanie przetargowe na wyłonienie wykonawcy zewnętrznego, który będzie odbierał pozostałości po procesie spalania i zagospodarowywał je zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa tak, by nie trafiały na żadne wysypisko czy składowisko w Krakowie.
Nieustanna kontrola
Przy budowie Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów zastosowano bardzo nowoczesną instalację spełniającą wymagania tzw. najlepszych dostępnych technik (ang. BAT – Best Available Techniques), gwarantującą zachowanie najwyższych standardów ochrony środowiska. Wybrana technologia jest najlepiej sprawdzoną i najczęściej stosowaną w Europie.
Cały proces technologiczny nastawiony jest na maksymalny efekt ekologiczny. Służy temu system odzyskiwania energii cieplnej i kierowania jej do ponownego wykorzystania oraz skomplikowany system redukcji zanieczyszczeń. Dzięki temu ostatniemu, stężenia maksymalne w powietrzu, w przypadku większości substancji, będą się kształtować nawet poniżej 10 proc. wartości normatywnych. Z kolei system wentylatorów utrzymuje stale podciśnienie w hali rozładunkowej i bunkrze na odpady, co uniemożliwia wydostawanie się nieprzyjemnych zapachów na zewnątrz.
W ZTPO prowadzony jest ciągły pomiar parametrów wykorzystywanych do sterowania procesem termicznego przekształcania odpadów, w tym pomiar temperatury i stężenia tlenu w komorze spalania, parametrów spalin (m.in. stężenia tlenu, prędkości przepływu, temperatury, ciśnienia, zawartości wilgoci) oraz stężeń zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery.
Cały proces jest kontrolowany przez centralny system sterowania i kontroli znajdujący się w centralnej dyspozytorni oraz przez system kontroli jakości dostarczanych odpadów. Dodatkowym elementem kontroli jest zakładowe laboratorium, wyposażone w sprzęt niezbędny do wykonywania badań umożliwiających monitorowanie pracy poszczególnych instalacji zakładu.
Korzyści dla Krakowa
Uruchomienie spalarni oznacza sprostanie przez nasze miasto standardom ekologicznym i prawnym obowiązującym w Unii Europejskiej, radykalne ograniczenie składowania odpadów oraz zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego miasta. Warto też wspomnieć o znacznie niższych kosztach spalania odpadów w stosunku do ich składowania, zmniejszeniu emisji dwutlenku węgla, nowych miejscach pracy i wielu inwestycjach w dzielnicy Nowa Huta, które są niejako rekompensatą dla lokalnej społeczności za przyjęcie spalarni na swój teren.
W ramach inwestycji zrealizowano też budowę ok. 3,65 km sieci ciepłowniczej odprowadzającej wyprodukowaną w spalarni energię cieplną do miejskiej sieci ciepłowniczej, oraz stację transformatorową średniego napięcia obejmującej budowę ok. 537 m linii 110 kV.
Krzysztof Duliński
zdjęcia: z archiwum Krakowskiego
Holdingu Komunalnego
Dodaj komentarz