KRAKÓW: ZRÓWNOWAŻONY CZY NIEZRÓWNOWAŻONY. Zadaję sobie elementarne pytanie, co to znaczy „zrównoważony rozwój”? W jakim kierunku rozwija się Kraków? Dlaczego, z jakich powodów? Jakich argumentów używają zwolennicy jednej lub drugiej opinii. Konkretne przykłady. Na Facebooku. Jarosław Kajdański: „Była wiceprezydent E. Koterba wyjaśniała po swojemu, że w Europie jest taki tend zagęszczania miast, a chodzi o to, że to jest tańsze, bo nie trzeba powiększać infrastruktury, lecz podpinać do tego, co już jest. A ja wciąż pytam, czy to wytrzyma, czy jest jakaś granica, czy ktoś nad tym panuje?” Mariusz Waszkiewicz odpowiedział: „Zrównoważony rozwój jest w polskim prawie zdefiniowany. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska – art. 3 pkt. 50 przez zrównoważony rozwój rozumie się przez to taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń. Wszelkie inne interpretacje pozbawione są podstaw prawnych”. Czytaj więcej →

WARSZTATY DZIENNIKARSKIE. Dawniej prowadziłem zajęcia dla młodzieży. Przygotowany byłem do części wykładowej i praktycznej, starałem się i to było chyba za ambitne, ale chciałem, aby było „po Bożemu”, ab ovo. Mieli więc niejako powtórkę z historii i języka polskiego. Zaopatrzony byłem w materiały, kwerendę zrobiłem po różnych źródłach bibliotecznych i własnych. Była też część techniczna m.in. ze znakami korektorskimi. Były ćwiczenia i zadania. Mówiłem im, że dziennikarz to rzemieślnik, więc o procesie drukowania gazety powinien mieć pojęcie, bo jest tylko częścią składową procesu, na końcu którego jest czytelnik. Wszystko to wyrzuciłem w ramach odchudzania archiwum. W dobie digitalizacji, wyrzuciłem też archiwum redakcyjne, do którego de facto nie sięgałem, ale które było i świadczyło o dorobku, ale jest obecnie nic nie warte. Na szczęście wszystko zostaje w głowie. Bo przyszło mi prowadzić warsztaty dziennikarskie dla seniorów. Sprawia mi to dużą frajdę. To zasługa grupy ludzi, którzy przyszli zaciekawieni i zostali, wykazując się sporą aktywnością. Większość ma wykształcenie ścisłe i całe szczęście, bo wykazują dzięki temu precyzję, w lot chwytają zasady. Nie wiedzieli, czy cokolwiek napiszą, ale gdy zadałem tematy emocjonalne typu „mój pupil” czy „moje hobby”, to się całym sercem otworzyli. Przyszedł czas, aby wprowadzać autokorektę i adiustację, więc musieli skracać swoje teksty. Dyscyplina musi być. W trakcie rozmów sami się upomnieli o zasady etyczne, więc im przyniosłem wypunktowane z różnych źródeł, oparte na Deklaracji Paryskiej z 1983 r., omówiliśmy je na konkretnych przykładach, co nam wypunktowało cechy dobrego dziennikarza. Było o dziennikarzach z historii, jak Sienkiewcz, Prus, Wańkowicz, było o Kapuścińskim. W trakcie pytań o tematy dnia najczęściej powtarzają to, co w mediach, a nie na ulicach i muszę im wskazywać różnicę. Sporo było o manipulacjach, nie wiedzieli, że tak jesteśmy im poddawani. Podałem przykłady z technik podawania informacji: wypadek (wystraszyć), informacja (coś tam), michałek (rozbawić), aby przez rozhuśtane emocje dotarł przekaz na poziom podprogowy. Jest o formach dziennikarskich, oddzielaniu informacji od komentarza. Czytaj więcej →

SMOGOWE PYTANIA. Dawno temu uczestniczyłem jako radny w spotkaniu nt. krakowskich zanieczyszczeń powietrza, zorganizowanym w „Krzysztoforach” przez Wydział Kształtowania Środowiska UMK, zanim jeszcze podjęto antysmogowe uchwały. Prowadził je prof. Marian Mazur z AGH, powołany na szefa zespołu ekspertów krakowskich uczelni przy prezydencie Krakowa. Wysłuchałem z uwagą bardzo ciekawych opinii fachowców z AGH, UJ, PK, UE i AR, liczyłem na to, że otrzymam od organizatora jakieś merytoryczne wnioski i zalecenia końcowe, podałem moje adresy, ale niczego nie dostałem. Pamiętam, że podano źródła zanieczyszczeń, na które składają się: zanieczyszczenia z palenisk domowych, komunikacyjne, przemysłowe i napływowe. Jeśli chodzi o te pierwsze, to rozmawiano m.in. o elektrofiltrach, a także o tzw. „błękitnym węglu”, który testowano w Swoszowicach (test przeszedł pozytywnie, potrzebna byłaby dopłata do zakupu tego węgla dla mieszkańców). Przy manipulacji polegającej na traktowaniu węgla i drewna tak samo jak odpadów, byłoby to jedno z rozwiązań. Od 1 września br. obowiązuje w Krakowie całkowity zakaz palenia węglem i drewnem. W kampanii reklamowej nazywa się piece „nielegalnymi” (w domyśle ich posiadaczy „przestępcami”). Prym w tej kampanii wiedzie wicemarszałek małopolski Tomasz Urynowicz. Rozpoczęto restrykcyjne działania antysmogowe na mieszkańcach. A jakie (czy równie opresyjne) działania podjęto wobec pozostałych źródeł zanieczyszczeń krakowskiego powietrza? Czy są już  efekty poprawy jakości powietrza? Czytaj więcej →

Trzy Grosze

NIGDY WIĘCEJ WOJNY! 80 lat temu 1 września rozpoczął się I akt IV rozbioru Polski. Niemieccy nazistowscy barbarzyńcy podpalili świat, 17 dni później wsparła ich sowiecka dzicz spod czerwonej gwiazdy. Trudno o tym pisać bez emocji. Oba ludobójcze, państwowe totalitaryzmy dokonały zbrodni na cywilizacji europejskiej. Nie ma polskiej rodziny, która nie poniosłaby ofiar. Padają ważne słowa o przepraszaniu. Nie ma ich ze strony Rosji ani USA i Wlk. Brytanii. Dwaj nasi zachodni alianci niestety mają swój udział w tym, że Polska wyszła z wojny okrojona i okaleczona. Naszą niepodległość musimy strzec na każdym kroku. Tak nam dopomóż Bóg! Czytaj więcej →

PROGRAMOWANIE. Do przesyłania dużych plików, jak zestaw zdjęć, może służyć darmowy program Wetransfer free. Redaktor techniczny dostaje je wcześniej, aby zdążył je ściągnąć „z chmury” i przygotować. Oprócz tego przynoszę zdjęcia „na gwizdku” (pen drive), aby mieć asekurację, gdyby czegoś było brak. Przesyłanie plików trwa dłuższą chwilę, zależy ile ich jest. W sumie, jak się ma już wprawę, jest to dziecinnie proste. Transmisję uatrakcyjniają grafiką, zdjęciami. Od samego początku patrzyłem na to podejrzliwie, dziwiły mnie te kompozycje i zdjęcia. Można na to nie patrzyć, ale przecież trzeba pilnować, gdy się coś zatnie. Ostatnio transfer zainaugurowało zdjęcie w skali makro twarzy dwóch młodych Arabów w pozycji 69. Dalej poszedł jakiś mix, były też dzieci. Zastanawiam się, czy czegoś podprogowo nie nadają. Bo przecież nie ma nic za darmo… Czytaj więcej →

METODA. Trwałość, ciągłość, przewidywalność, stabilność – to cechy dające poczucie bezpieczeństwa. Budujące tradycję, tożsamość i więzi społeczne. Dające siłę, niezależność, wspólne dobro i piękno. To zarazem zagrożenie dla dyktatur i anarchii, które pod różnorakimi przykrywkami rządzą nami coraz bardziej. Czytaj więcej →

GRANICE WYTRZYMAŁOŚCI. Zadaję sobie pytanie, jaka jest wytrzymałość inwestycyjna Krakowa, tzn. ile jeszcze obciążeń może wytrzymać infrastruktura drogowa, komunikacyjna, energetyczna, wodno-kanalizacyjna, odpadowa. A jaka jest graniczna wytrzymałość zabytków, środowiska i ludzi? Czy ktoś o tym myśli, ma świadomość i odpowiedzialność? Czytaj więcej →