W sobotę 14 kwietnia br., w ramach jubileuszu 65-lecia oraz 45-lecia pracy twórczej Mikołaja Wiepriewa, w Klubie Kultury Piaskownica przy ul. Łużyckiej odbyła się premiera spektaklu „Dawno temu na Montmartre”.
W świecie zdominowanym przez nowoczesne technologie potrzebujemy czasem odrobiny refleksji, skupienia się na uczuciach i emocjach. Taką możliwość dają spektakle TEATRU NIKOLI, którego założyciel – MIKOŁAJ WIEPRIEW – obchodzi właśnie jubileusz 65-lecia oraz 45-lecia pracy twórczej.
– Twórczość to całe moje życie – mówi pochodzący z Rosji artysta, który podczas swojej kariery pracował nie tylko w teatrze, ale również w cyrku oraz w kinie. Teatr Nikoli powstał w Kijowie (początkowo pod nazwą Biały Klaun) w 1990 roku, w Polsce funkcjonuje od roku 1991. W unikalny sposób łączy on w sobie elementy pantomimy, teatru ruchu, akrobatyki, komedii i tańca współczesnego. W swoim repertuarze posiada zarówno spektakle sceniczne, jak i plenerowe, skierowane do publiczności w różnym wieku – pojawiały się na nich osoby od pierwszego do dziewięćdziesiątego roku życia, a każda z nich mogła odebrać przekaz na swój własny sposób.
Głównymi aktorami oraz pomysłodawcami wszystkich przedstawień są Mikołaj Wiepriew i Dominika Jucha, której przygoda z Teatrem Nikoli rozpoczęła się 15 lat temu od uczestnictwa w warsztatach teatralnych. Wspólnie tworzą także dekoracje, szyją kostiumy i wybierają muzykę, dbając o każdy detal, za pomocą którego komunikują się ze swoimi widzami.
Jakie predyspozycje, zdaniem twórcy Teatru Nikoli, należy posiadać, aby zajmować się taką formą sztuki? – Przede wszystkim wielką miłość do twórczości; trzeba chcieć tworzyć i nie bać się tego. Premiera spektaklu to jak rodzenie dziecka – coś nowego powstaje, a następnie żyje, docierając swoją sztuką do innych ludzi. Druga kwestia to odpowiedni stan psychiczny i fizyczny – nasze ciało powinno być perfekcyjnym instrumentem, gdyż za jego pomocą przekazujemy emocje, tak jak inni aktorzy teatru dramatycznego czynią to poprzez słowa.
– Cały czas trzeba dbać o swoje ciało i być przygotowanym, zwłaszcza przed spektaklem, ale także przed próbą, aby nie pojawiały się kontuzje ani blokady emocjonalne – dodaje Dominika Jucha.
Artyści wiele wymagają od siebie, ale także od swoich uczniów, uczestniczących w warsztatach teatralnych. Na czym one polegają? – Pierwsze zajęcia dają młodzieży możliwość zapoznania się z różnymi elementami, które łączymy ze sobą – jest to dla nich nowe spojrzenie na sztukę, pokazujące, że można tworzyć teatr w inny sposób niż ten standardowy. Następnie pracujemy nad poszczególnymi elementami – pantomimą, tańcem, improwizacją, kontaktem z partnerem, z przedmiotami – wyjaśnia Dominika Jucha. Ważne jest to, iż na warsztatach pojawia się konkretny temat, idea, dzięki której uczestnicy mają się otworzyć, pokazać swoje emocje. Po zajęciach często organizowane są mini-spektakle, a na ich ostateczny kształt mają wpływ w dużej mierze sami uczniowie. – Aktor nie może nic pokazywać na siłę, to powinno naturalnie przepływać przez niego. Powinien również być cały czas skupiony i mieć w sobie odrobinę niepokoju, jak żołnierz w trakcie starcia – mówi Mikołaj Wiepriew.
Twórczość Teatru Nikoli, prezentowana na różnego rodzaju festiwalach krajowych i zagranicznych, potrafi dotrzeć także do „trudniejszej” publiczności, zmieniając jej stosunek do tego rodzaju sztuki. – Na jednym z festiwali plenerowych przed spektaklem pojawiła się grupa młodzieży, która podchodziła do nas negatywnie, zachowywała się dość agresywnie, próbowała nas zaczepiać. Kiedy jednak przedstawienie się rozpoczęło, poczuliśmy, że coś się zmieniło, że jednak ci ludzie są razem z nami. Co więcej, po spektaklu podeszli do nas i zaproponowali, że pomogą nam poznosić rekwizyty do garderoby. Nawet organizatorzy byli w szoku, że tak to się potoczyło. Pokazuje to, jak duży wpływ może mieć sztuka, także na młodzież, zapatrzoną zwykle w ekrany telefonów i komputerów – opowiada Dominika Jucha.
Spektakle Teatru Nikoli można zobaczyć w wielu krajach świata, ale aktorzy z ogromnym sentymentem wracają zawsze do Polski oraz Rosji, czyli krajów swojego pochodzenia. Zwracają też uwagę na ogromną otwartość rosyjskiej publiczności, która po spektaklu często podchodzi do nich z miłymi słowami i drobnymi upominkami (np. popularnymi tam matrioszkami). Z pozytywnym odbiorem spotykali się jednak wszędzie, gdzie mieli okazję występować – po jednym ze spektakli podeszli do nich nawet aktorzy z Iranu, czyli kraju o specyficznej, muzułmańskiej kulturze, z pytaniem, czy byłaby możliwość zorganizowania dla nich warsztatów, gdyż byli pod ogromnym wrażeniem sztuki, prezentowanej przez Teatr Nikoli, nie potrafili natomiast zrozumieć, jakimi technikami aktorzy osiągają tak wspaniałe efekty.
W sobotę 14 kwietnia 2018 roku, w ramach jubileuszu 65-lecia oraz 45-lecia pracy twórczej Mikołaja Wiepriewa, w Klubie Kultury Piaskownica przy ul. Łużyckiej odbyła się premiera spektaklu „Dawno temu na Montmartre”. W planach na kolejne miesiące aktorzy mają występy na wielu krajowych festiwalach, a także podczas Nocy Muzeów i Nocy Teatrów. – Bardzo nam miło, że jesteśmy cały czas zapraszani w różne miejsca, oznacza to, że jesteśmy potrzebni publiczności. Po każdym spektaklu otrzymujemy również kartki z podziękowaniami. Z drugiej strony osiągnięcie tego wymaga nieustannej twórczej walki – mówi Mikołaj Wiepriew.
Na swoim koncie mają wiele nagród – zarówno indywidualnych, jak i zespołowych. Warto wśród nich wymienić chociażby odznakę Honoris Gratia miasta Krakowa, którą w 2013 roku, zarządzeniem prezydenta Jacka Majchrowskiego, został uhonorowany Teatr Nikoli oraz Mikołaj Wiepriew indywidualnie – za całokształt działalności na rzecz godnego reprezentowania miasta Krakowa na arenie lokalnej i międzynarodowej.
Aktorom życzymy wielu kolejnych sukcesów, mamy również nadzieję, że będziemy mogli ich jak najczęściej oglądać na scenach naszego miasta.
Tekst: Barbara Bączek
Zdjęcia: Jarosław Wiepriew
Od redakcji:
Redakcja „Wiadomości” od samego początku relacjonuje drogę twórczą i sukcesy najpierw Teatru „Białe Skrzydła”, a następnie Teatru Nikoli, które są autorskimi kreacjami Mikołaja Wiepriewa, a także Dominiki Juchy. Serdecznie gratulujemy Jubileuszu, życzymy zdrowia, pogody ducha i artystycznej weny.
Jarosław Kajdański
